Swami Vivekananda' (1863-1902) was een invloedrijke Indiase monnik en filosoof die de Vedanta- en yogafilosofie in de westerse wereld introduceerde. Hij was de belangrijkste discipel van Sri Ramakrishna en speelde een cruciale rol in het Wereldparlement van Religies in Chicago in 1893, waar hij de boodschap van universele acceptatie en verdraagzaamheid verkondigde. Zijn verhalen zitten vol moed, zelfvertrouwen en spirituele groei. Ze inspireren ons om onze angsten te overwinnen, ons denken te verruimen en onze ware kracht te ontdekken.
Het verhaal
Op een dag zat een heilige diep verzonken in meditatie aan de oever van een rivier. Zijn hart was puur en gevuld met mededogen voor alle levende wezens. Terwijl hij daar zat, zag hij een kleine schorpioen die in het water was gevallen en worstelde om te overleven.
De heilige kon het niet aanzien dat het kleine wezen verdronk. Hij reikte zijn hand uit en tilde de schorpioen voorzichtig uit het water. Maar zodra hij hem vasthield, kromp de schorpioen ineen en stak hem met zijn giftige angel. Door de pijn schokte de heilige en liet hij de schorpioen per ongeluk weer in het water vallen.
Ondanks de pijn voelde hij medelijden met het dier en probeerde hem opnieuw te redden. Hij tilde de schorpioen voorzichtig op en weer stak het dier hem. De pijn trok door zijn hand, maar de heilige zette door.
Een omstander, die het tafereel al een tijdje gadesloeg, kon zijn verbazing niet langer inhouden en vroeg de heilige:
"Waarom probeert u de schorpioen steeds te redden? Ziet u niet dat hij u steeds opnieuw steekt?"
De heilige glimlachte kalm en antwoordde:
"Het is de aard van de schorpioen om te steken, en het is mijn aard om te helpen. Waarom zou ik mijn eigen natuur veranderen vanwege de natuur van een ander?"
De Moraal
Swami Vivekananda gebruikte dit verhaal om uit te leggen dat ware goedheid en mededogen niet afhankelijk zijn van hoe anderen reageren. We moeten niet ophouden goed te doen, zelfs als anderen ons verkeerd behandelen. Onze natuur moet niet bepaald worden door het gedrag van anderen, maar door onze eigen innerlijke overtuigingen.
Dit verhaal leert ons ook dat echte grootsheid en spirituele groei liggen in het handelen volgens onze eigen principes, zelfs als het moeilijk is.
Comments